بررسی رابطة علّیت گرنجر بین شاخص توسعة مالی و رشد اقتصادی در ایران: با استفاده از مدل غیرخطی مارکوف - سوییچینگ خودتوضیح برداری ms-var

هدف اصلی این مطالعه بررسی رابطة علّیت غیرخطی بین توسعة مالی و رشد اقتصادی طی سال های 1352 ـ 1391 است. بدین منظور، از تکنیک مارکوف- سوییچینگ استفاده شد. در این مطالعه از تولید ناخالص داخلی سرانه به عنوان متغیر جایگزین رشد اقتصادی و از شاخص مالی ترکیبی ـ شامل شاخص عمق مالی، نسبت اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی، نسبت اعتبارات تأمین شده توسط بخش بانکی و پس انداز ناخالص داخلی به تولید ناخالص داخلی ـ به عنوان شاخص توسعة مالی استفاده شد. یافته های تجربی تحقیق نشان می دهد در طول دوره ای که رشد اقتصادی بالاست (رژیم 1) رابطة علّی یک طرفه از رشد اقتصادی به سمت توسعة مالی وجود دارد، ولی در دوره ای که رشد اقتصادی پایین است (رژیم 2) هیچ رابطة علّی میان توسعة مالی و رشد اقتصادی وجود ندارد. بنابراین، در هر دو رژیم توسعة مالی هیچ تأثیری در رشد اقتصادی ندارد.